Thursday, April 25, 2024

Entropia


Zużywamy się...

Stare cegły w starym zamku 

Jak asfalt

Najpierw gładki i lśniący 

Potem popękany, zblakły

Blakniemy farbą na ścianie

Blakną nasze wspomnienia 

Dawne historie już minęły

Niestety!

Dawni bohaterowie

Płowieje stara krew

Deszcz wymył kurz

Czas zmył niegdysiejszą radość

Nienawiść zwiędła

Liście więdną 

Beznamiętnie leży martwa namiętność

A kiedyś od niej płonął cały świat 

Popioły zostały i zgliszcza

I je zresztą rozwieje wiatr

Entropia, kurwa!

Jedyna ona mieszka 

W gnieździe wieczności


Proch 

Dawno minęły czasy dawne 

Odleciały ptaki





Copy ENABLE FOR MOBILE TEMPLATE